Maçka,, , Trabzon iline bağlı bir ilçedir. Gümüşhane karayolu üzerinde ve Trabzon'a 29 Km. uzaklıktadır. Denizden yüksekliği 365 metre olan ilçenin yüzölçümü 1000 Mm²'dir.
MAÇKA RESİMLER
MAÇKA FOTOĞRAFLAR
MAÇKA MANZARALAR
MAÇKA GÖRÜNTÜLER
MAÇKA MANASTIRLAR
MAÇKA TARİH
MAÇKA KÜLTÜR
MAÇKA TURİZİM
MAÇKA
TRABZON MAÇKA
MAÇKA GENEL BİLGİ
Maçka ilçesi doğal güzellikler ve tarihi-kültürel eserler yönüyle oldukça zengin bir ilçemizdir. İlçemiz, Sumela Manastırı, Altındere Milli Parkı, Altındere Milli Parkı içinde yer alan
Meryemana vadisi, Vazelon ve Kuştul Manastırları, 50’nin üzerindeki korunması gereken kültür ve tabiat varlıkları ve 137 yaylası ile bölgemizde önemli turizm merkezlerinden biri durumundadır.
İlçemizin doğusunda Yomra İlçesi, batısında Akçaabat, Düzköy ve Tonya İlçeleri, kuzeyinde Trabzon, Güneyinde Gümüşhane İli ve Torul İlçesi bulunmaktadır. İlçe Merkezi Meryemana ve Hamsiköy derelerinin birleştiği vadide kurulmuştur.
İlçemiz 340 rakımda bulunup, yüzölçümü 1000 Km2’dir. Yüzölçümü bakımından Trabzon' un en büyük İlçesidir. İlçemizin 57 köyü, 19 mahallesi, 96 Mezra ve 137 Yaylası vardır. 2009 yılında yapılan Adrese Dayalı Nüfus sayımına göre TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu)’nun vermiş olduğu verilere göre ilçemizin merkez nüfusu 5.943, belde ve köylerimizin nüfusu 19.780, toplam nüfusumuz ise 25723 kişiden oluşmaktadır.
MAÇKA İLÇE TARİHİ VE COĞRAFYASI
TARİHÇE ve COĞRAFİ YAPI
Maçka sözcüğünün Kafkas dillerinden geldiği, sonradan yerli Hıristiyanların ağzında değişik biçimde söylendiği biliniyor. M.Ö. 1040 yıllarında bile önemli bir yerleşme merkezi olan Trabzon'u Erzurum ve Erzincan'da yaşayan insanlara bağlayan bir yayla-köprüsü konumunda olduğu açıktır.
Çok eski bir yerleşim yeri olan ilçemiz, tarihi süreç içerisinde Pers, Bizans, Osmanlı ve Türk uygarlıklarının beşiği olmuştur. Maçka İlçesi, Rum Pontus Krallığının elindeyken, 1461 yılında, dönemin padişahı Fatih Sultan Mehmet Han’ın Trabzon’u fethinden sonra Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarına katılmıştır.
Maçka ilçesi 1913 yılında kurulmuştur. I. Dünya savaşında Rusların Maçka’yı işgali üzerine yöre halkı buradan göç etmiş ve 15 Şubat 1918 tarihinde Rusların çekilmesi ile birlikte ilçemiz düşman işgalinden kurtulmuştur.
Maçka, Trabzon-Gümüşhane karayolu üzerinde ve Trabzon'a 28 km. uzaklıktadır. Denizden yüksekliği 340 m, yüzölçümü 1000 km²'dir. İlçemizin doğusu Yomra İlçesi ve Gümüşhane İli, batısı Akçaabat ve Tonya İlçeleri, kuzeyi Trabzon İli, güneyi ise Gümüşhane İli ile çevrilidir.
İlçemizin coğrafi yapısı, tamamen dağlık ve engebelidir. Zigana, Kulin, Kuştul dağları belli başlı dağlarımızdır.
Çam ormanlarının süslediği vadilerin ortasındaki Değirmendere adı verilen bir dere yatağında kurulmuş olan ilçe merkezi doğal güzellikler bakımından Trabzon'un en güzel yörelerindendir. 2000 metre yüksekliğe kadar zengin orman örtüsü, daha yükseklerde ise otlaklar (yaylalar) ve dağ bitkileriyle kaplıdır.
Yayla denilen bu yüksek yerler, doğal güzellikleri, temiz havası ve kaynak suları yönünden eşizdir. Ayrıca Karadeniz Bölgesi'ni Doğu
Anadolu'ya bağlayan ünlü Zigana geçidi Maçka ilçesinin sınırları içinden başlamaktadır. Türkiye'nin en uzun tünellerinden bir olan Zigana Tüneli (1875 m) bu geçitte bulunmaktadır.
Bundan başka Galyan deresini Bayburt İline bağlayan Gümüşki, Maçka ile Akçaabat ilçelerini birbirine bağlayan Haçka ve Maçka yaylalarının,
Torul bağlantısını sağlayan Meryemana geçitleri bulunmaktadır. Hamsiköy, Meryemana, Mulaga ve Galyan dereleri, ilçemiz Esiroğlu mevkiinde buluşarak Maçka deresi adı altında Karadeniz’e dökülmektedir.
MAÇKA İLÇE ULAŞIM
ULAŞIM
İlçemiz Gümüşhane karayolu üzerinde ve Trabzon'a 28 km uzaklıktadır. Trabzon ve Maçka arası ulaşım Maçka Belediye Otobüsleri ve Taksi Minibüs Otobüs 1 Nolu Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi minübüsleri ile sağlanmaktadır.
MAÇKA İLÇE EĞİTİM
MAÇKA İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ
Maçka Milli Eğitim Müdürlüğü, Merkez Mahallesi Atatürk Cad. Maçka Hükümet Konağı 4. katında hizmet vermektedir. İlçe Milli Eğitim Müdürlüklerinin kuruluşunu düzenleyen yasa ve
çalışmalarını düzenleyen yönetmenlikler doğrultusunda 1984 yılından beri hizmetini sürdüren İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü idari yapılanmasında; 1 müdür, 2 şube müdürü, 3 şef, 1 teknisyen, 2 yardımcı hizmetli ile görevlerini yürütmektedir.
İlçemizde Mehmet Akif Ersoy Anadolu Lisesi, Kayalar Anadolu Sağlık Meslek Lisesi,Maçka İmam Hatip Ve Anadolu İmam Hatip Lisesi, Maçka Ticaret Meslek Lisesi,İki genel lise (Maçka Lisesi ve Esiroğlu Kenan Oltan Lisesi)
olmak üzere 6 ortaöğretim, 8 adet 8 Sınıflı ilköğretim 7 adet 5 sınıflı birleştirilmiş sınıf uygulaması yapan okul bir Anaokulu olmak üzere 22 okul ve bir Halk Eğitimi Merkezi ile eğitim öğretim hizmetleri sürdürülmektedir.
İlçemiz sorumluluk alanında ilköğretim öğrencilerine yönelik bir özel dershane, bir MTSK, ortaöğretime yönelik bir öğrenci yurdu ve bir adet yüksek öğrenime yönelik bir öğrenci yurdu bulunmaktadır.
İlçe merkezinde 1 adet Anaokulu, 2 adet İlköğretim okulu, 3 adet Meslek Lisesi, 1 adet genel lise, 1 adet Anadolu Lisesi toplam 7 adet okul ve Halk Eğitimi Merkezi Müdürlüğü bulunmakta olup, Esiroğlu Beldesinde 1 adet 5 sınıflı İlköğretim, 1 adet ilköğretim okulu, 1 adet YİBO, 1 adet genel lise toplam 4 adet okul ,
Atasu Beldesinde ise 1 adet ilköğretim okulu bulunmaktadır.Toplam 22 olan okullarımızın 10 tanesi’ de köylerde bulunmaktadır.
İlkeli; disiplinli; sevgi ve hoşgörüye dayalı, hukukun üstünlüğü çizgisinde bilim ve aklın ışığında bir aile bütünlüğü ile hizmet veren Müdürlüğümüz ve Müdürlüğümüze bağlı okullarımıza aşağıda verilen adreslerden ulaşabilirisiniz.
MAÇKA İLÇE SAĞLIK
MAÇKA’ DA SAĞLIK HİZMETLERİ
Maçka Ali Kemal Aktürk Toplum Sağlığı Merkezinde 1 Toplum Sağlığı Merkezi Tabibi, 6 Aile Hekimi, 8 Ebe, 6 Hemşire, 4 Vekil Hemşire, 2 Sağlık Memuru, 5 Çevre Sağlık Teknisyeni, 2 Laboratuar Teknisyeni, 2 Veri Hazırlama Kontrol İşletmeni, 3 Hizmetli, 1 Memur, 1 Şoför, 1 Röntgen Teknisyeni, 1 Doktor ve 1 Tıbbi Sekreter ile hizmet verilmektedir.
Maçka Mehmet Aktürk Devlet Hastanesinde 1 Aile Hekimi Uzmanı, 1 Diş Hekimi, 1 Genel Cerrahi Uzmanı, 1 Dahiliye Uzmanı, 1 Çocuk Hastalıkları Uzmanı, 3 Pratisyen Tabip görev yapmaktadır.
Trabzon ili Maçka ilçesinde inşa edilip Sağlık Bakanlığı'na bağışlanan Ömer Burhanoğlu Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, T.C. Sağlık Bakanlığı Yavuz Selim Kemik Hastalıkları ve Rehabilitasyon Hastanesi'ne bağlı olarak hizmet vermektedir.
10.000 m2 kapalı alan, 2.500 m2 otopark ve yardımcı işletmeler alanı olmak üzere 4000 m2'si bahçe içinde toplam 12.500 m2 kapalı alana sahiptir. Şu an 51 yatağı devreye alınmış olan hastanemiz, 110 yatak kapasitelidir. İçindeki iyileştirme ve tedavi üniteleriyle tam teşekküllü fizik tedavi ve iyileştirme hastanesidir.
Hastanemizde çok geniş ve son gelişmelere uygun üç adet iyileştirme odası, bir elektro terapi ünitesi, Lokomat cihazı bulunmaktadır. Ayrıca yakın zamanda açılması planlanan iki adet çok amaçlı jimnazyum salonu vardır.
MAÇKA İLÇE TARIM
MAÇKA’DA TARIM
Arazi Yapısı : İlçe arazi yapısını, Değirmendere deresi ve kollarının oluşturduğu vadiler ve vadilerden başlayan yamaçlar, dağlardan oluşmuştur. Dağların eteklerinde köyler yerleşim alanlarını oluşturur. Köylerden daha yüksek kesimlerde, ormanlık alanlar, çayır-mera alanları ve yaylalar önemli yer tutmaktadır. İlçenin arazi yapısı çok engebeli ve erozyona müsait olması nedeniyle eğimi fazla olan alanlar, fındık, karışık meyvelik ve çayırlık alanlar olarak değerlendirilmeye çalışılmıştır.
İklim ve Bitki Örtüsü:
İlçemiz genelde ılıman ve yağışlı iklime sahiptir. İklimin etkisiyle zengin bitki florasına sahip olmuştur. Başlıca bitki örtüsünü tarımsal alanlar, ormanlık alanlar, çalılıklar ve çalı formundaki ağaççıklar, çayır-mera alanları oluşturmaktadır. Ormanlık alanlarda ladin çeşitleri, ibreli ağaçlardan göknar, sarıçam, karaçam, diğer yapraklı çeşitlerden kestane, meşe, kayın, kızılağaç, ıhlamur, ceviz, Trabzon taflanı (Karayemiş), söğüt, ormangülü, şimşir, kızılcık, yaban mersini, yabani elma, yabani kiraz, yabani armut, yabani erik, yabani fındık ve yabani böğürtlenden meydana gelen zengin bir bitki örtüsü çeşitliliği vardır. Tarım alanlarında hakim bitki fındık ve karışık meyveliklerdir, tarla ve bahçe bitkilerinden oluşmaktadır.
TARIM
Genel Durum: Tarım alanların yaklaşık %80’ni çok eğimli arazilerden oluşmakta olup toplam tarım arazisi 7.837 Hektardır. Dere yataklarında ve bir kısım köy alanlarında az miktarda düz tarım arazileri mevcuttur. Tarım arazileri miras yoluyla parçalanmış küçük parsellere ayrılmıştır. Fındık haricinde bitkisel ürünlerin ticari değeri yoktur.
Bitkisel Üretim: İlçemizin tarım arazilerinde ekilen, yetiştirilen ve üretilebilen ürün çeşitleri önem sırasına göre şöyledir.
a)Fındık Üretimi
İlçemizde tarım arazilerinin engebeli ve çok eğimli olması erozyon ve heyelan tehlikesini artırmıştır. Bu nedenle ilçemizde çiftçimiz fındık üretimine yönelmiş ve fındık bahçeleri artmıştır. Fındık üretimi 3.839 hektar alanda 2.000-2.500 ton civarındadır.
b)Mısır Üretimi
Yaklaşık 6.116 hektar arazide dane mısır, hasıl ve silajlık mısır üretimi yapılmaktadır. Genellikle hayvan yemi olarak, az miktarda yiyecek olarak yetiştirilen mısırın pazar değeri yoktur. Sadece aile ekonomisinde az da olsa katkı sağlamaktadır.
İlçemizde Tane mısır üretimi 1.000-1.300 ton, hasıl üretimi 210 ton silajlık mısır üretimi 310 ton civarındadır.
c)Sebze ve Meyvecilik
Sebze ve meyve ailelerin ihtiyacını karşılamaya yönelik üretilmektedir. Son yıllarda İlçe Müdürlüğümüzün de katkılarıyla, ceviz, kivi, likaba, bodur elma, armut ve Trabzon hurması üretimini geliştirmek için örnek bahçeler oluşturulmuş çiftçilere fidan temininde bulunulmuş ve teknik destek sağlanmıştır.
HAYVANCILIK
İlçemizde hayvancılık rakımı yüksek olan fındığın yetişmediği köylerde yoğunluk göstermektedir. Büyükbaş hayvancılıkta hakim ırk jersey melezidir, holstein ırkı ve yerli ırk miktarı azdır. Küçükbaş hayvancılıkta, Karayaka melezi, yerli koyun ırkları mevcuttur, ayrıca az miktarda kıl keçisi varlığı mevcuttur. 12.030 baş sığır, 11.790 baş koyun ve keçi, 7.932 adet arı kovanı (plakalı) bulunmaktadır.
BALIKÇILIK :
İlçemizde özel sektörün girişimleriyle balıkçılık gelişmiştir. Adet alabalık üretim tesisinin toplam kapasitesi 797 ton/yıl olup yıllık ortalama üretim 651 ton/yıl civarındadır. Yavru balık üretimi de artarak 45.000.000 adet/yıla ulaşmıştır. Üretilen balık ve yavru balıkların bir kısmı ilçede mevcut tesislerde tüketilmekte, önemli bir bölümü satılarak gelir elde edilmektedir.
ARICILIK : İlçemizde gezginci arıcılık yapılmaktadır. 9500 arılı kovan mevcuttur. 2011 yılında 7.932 arılı kovan kontrol edilerek ilçe dışına gönderilmiştir. Yıllık bal üretimi 110 ton civarındadır.
KOOPERATİFCİLİK:
İlçemizde 13 adet Tarımsal Kalkınma Kooperatifi mevcut olup, toplam üye sayısı 1682 ’dir. Faaliyet alanları itibariyle, 9 kooperatif orman istihsali ve taş nakli, 2 kooperatif süt mamulleri üretimi, 1 kooperatif süt toplama, 1 kooperatif alabalık yetiştiriciliğinde faaliyet göstermektedir. Ayrıca Fındık Tarım Satış Kooperatifi ve Tarım Kredi Kooperatifi faaliyet göstermektedir.
MAÇKA İLÇE KÜLTÜR
Trabzon’un Maçka İlçesinin Altındere vadisine hakim Karadağ’ın eteklerinde sarp bir kayalık üzerine kurulmuş olan Sumela Manastırı, halk arasında "Meryem Ana" adı ile anılır. Vadiden yaklaşık 300 metre yükseklikte bulunan yapı, bu konumuyla manastırların şehir dışında, ormanlarda, mağara ve su kenarlarında kurulma geleneğini sürdürmüştür.
SUMELA MANASTIRI
Meryem Ana adına kurulan manastırın "Sumela" adını "siyah" anlamına gelen "melas" sözcüğünden aldığı söylenmektedir. Bu ismin manastırın kurulduğu koyu renkli Karadağlar’ dan geldiği düşünülmekte ise de, Sumela kelimesi buradaki Meryem tasvirinin siyah rengine bağlanabilmektedir.
Rivayete göre; Bizans İmparatoru I. Theodosius zamanında (375-395) Atinadan gelen Barnabas ve Sophranios isimli iki rahip tarafından kurulmuş olan manastır, 6.yüzyılda İmparator Justinianus’ un manastırın onarılarak genişletilmesini istemesi üzerine Generallerinden Belisarios tarafından tamir edilmiştir.
Sumela Manastırı’nın şimdiki durumuyla varlığını 13.yüzyıldan itibaren sürdürdüğü bilinmektedir. 1204 tarihinde kurulan Trabzon Komnenosları Prensliği’ nden III Alexios (1349-1390) zamanında manastırın önemi artmış ve fermanlarla gelir sağlanmıştır. III Alexios’ un oğlu III Manuel ve sonraki prensler döneminde de Sumela yeni fermanlarla zenginleştirilmiştir.
Doğu Karadeniz kıyılarının Türk egemenliğine girmesini takiben Osmanlı Padişahları pek çok manastırda olduğu gibi Sumela’ nın da haklarını korumuşlar, bazı imtiyazlar vermişlerdir.
Sumela Manastırı’nın 18. yüzyılda bir çok bölümü yenilenmiş, bazı duvarlar fresklerle süslenmiştir. 19. yüzyılda büyük binaların ilave edilmesiyle manastır muhteşem bir görünüm kazanmış, en zengin ve parlak dönemini yaşamıştır. Bu dönemde son şeklini alan manastır pek çok yabancı seyyahın ziyaret ettiği, yazılarına konu edilen bir yer haline gelmiştir.
Trabzon’un 1916-1918 yılları arasındaki Rus işgali sırasında manastıra el konulmuş, 1923’den sonra tamamıyla boşaltılmıştır.
Sumela Manastırı’nın başlıca bölümleri; Ana kaya kilisesi, birkaç şapel, mutfak, öğrenci odaları, misafirhane, kütüphane ile kutsal ayazma’dır. Bu yapılar topluluğu oldukça geniş bir alan üzerine inşa edilmiştir.
Manastırın girişinde su getirdiği anlaşılan büyük su kemeri yamaca yaslanmış durumdadır. Çok gözlü olan bu kemerin bugün büyük bölümü yıkılmıştır.
Dar uzun bir merdivenle manastırın ana girişine ulaşılmaktadır. Giriş kapısının yanında muhafız odaları bulunmaktadır. Buradan bir merdivenle iç avluya inilmektedir. Solda, manastırın esasını teşkil eden ve kilise haline getirilen mağaranın önünde çeşitli manastır binaları bulunmaktadır. Sağ tarafta kütüphane yer almaktadır. Yine sağda yamacın ön yüzünü kaplayan büyük balkonlu bölüm keşiş odaları ve misafir odaları olarak kullanılmıştır ve 1860 yılına tarihlenmektedir. Avlunun etrafındaki binalarda odalardaki dolapları, hücreleri, ocakları ile Türk sanatının etkileri de görülmektedir.
Manastırın ana ünitesini meydana getiren kaya kilisesinin ve ona bitişik şapelin iç ve dış duvarları fresklerle donatılmıştır. Kaya kilisesinin içinde avluya bakan duvarda III. Alexios dönemine ait fresklerin varlığı tespit edilmiştir. Şapeldeki freskler ise 18. yüzyılın başlarına tarihlenmektedir ve üç ayrı devirde yapılan üç tabaka görülmektedir. En alt tabakanın freskleri daha üstün niteliktedir.
Sumela Manastırı’nda yer yer sökülerek alınmış olan ve oldukça harap bir görünüm taşıyan fresklerde işlenen başlıca konular İncil’den alınmış sahneler, Hz. İsa ve Meryem Ana’nın hayatı ile ilgili tasvirlerdir.
Manastırın tehlike arzeden önemli bir bölümü restore edilmiş olup, restorasyon ve konservasyon çalışmaları devam etmektedir.
VEZOLAN MANASTIRI
VAZELON MANASTIRI
Maçka ilçesinin Kiremitli köyünün 7 km batısında çam ormanları içerisinde bulunur. Bu manastırda da bir mağara ve ayazma vardır. İlk manastır mağaranın önünde kurulmuştur. Manastırın ilk kurucusu ve yapım tarihi bilinmemektedir. Bununla birlikte bazı araştırmacılar MS 270 ve MS 317 tarihleri arasında kurulduğunu belirtmektedir. Kompleksin 9 km kuzeyindeki şapel 15.yüzyıla tarihlenmekte ve içerisinde değerli freskler bulunmaktadır.
Yapının, Vazelon ismini, kurulmuş olduğu Zabulon Dağ'ından aldığı görüşü kuvvetli ihtimaldir. Manastır 19.yy.da etraflıca onarılmıştır. Bugün ayakta kalan mağaranın önündeki kilise ve keşiş odaları, 19.yüzyıla aittir.
Bugünkü görünümünde manastırın sağır duvarlı birinci katına batısına merdivenle çıkılmakta ve buradan da küçük bir hole ulaşılmaktadır. Manastır 1923 yılında terkedilmiştir
KUŞTUL MANASTIRI
KUŞTUL MANASTIRI
Peristera adıyla da anılan manastır 8. yüzyılın ortalarında Maçka’nın Şimşirli Köyü yakınlarında kurulmuş ve daha sonra gelişmiştir. Günümüze ancak manastırın temelleri ulaşabilmiştir
Vadinin tabanından dirsek şeklindeki kaya üzerine oturtulan bu yapı, kale gibi, vadiye hakim bir tepede kurulmuştur. Kuştul Manastırı, 752 tarihinde yapılmış olup 1203'te yağmalanıp bir süre terk edildikten sonra 1393'te tekrar faaliyete başlamıştır.
1904'teki yangında tamamen yanınca üçüncü kez yapılmıştır. Günümüze pek az kalıntısı gelen manastırın içindeki mağaranın kuzeyine yaslanmış küçük kiliseciğin çok eski olmadığı
bilinmektedir. Manastırın içine girilince, iç avlunun sağında ve solunda iki-üç katlı manastır odaları yerleştirildiği görülmektedir. Kuzeydekilerin misafir odaları, güneydekiler keşiş odaları olarak tanımlanmaktadır. Batı cephesinden bir merdivenle içine girilen manastır; geniş holleri ve salonlarıyla dikkat çekmektedir. Haç planlı kilisesi zamanla yıkılmış ve hiçbir iz bırakmadan yok olmuştur.
ALTINDERE MİLLİ PARKI
ALTINDERE MİLLİ PARKI
Ulaşım: Milli Park alanına ulaşım; Trabzon ili merkezinden, Maçka ilçesine bağlantı sağlayan 48 km.lik karayolu ile sağlanır.
Özelliği: Milli Parkın ana özelliğini Sümela Manastırı ile Altındere Vadisinin bitki zenginliği ve jeomorfolojik yapısı teşkil etmektedir.
Meryemana adına kurulan Sümela Manastırı, Altındere'nin batı yamacında 300 m. yükseltide kurulmuştur. Hırıstiyanlığın çevrede yayılmasının başlangıç yeri olan manastır; şapel, kilise ve diğer kompleksleriyle sanat tarihinde önemli bir yer tutar.
Adına kurulan Sümela Manastırı, Altındere'nin batı yamacında 300 m. yükseltide kurulmuştur. Hırıstiyanlığın çevrede yayılmasının başlangıç yeri olan manastır; şapel, kilise ve diğer kompleksleriyle sanat tarihinde önemli bir yer tutar.
Efsanelere göre MS 4. yüzyılda kurulduğu iddia edilen manastırın13.yüzyıldan itibaren tarihini takip etmek mümkündür. Trabzon kamnenslarından 3. Alexios(1349-1390) asıl kurucusu sayılabilir. 1860'a doğru ilavelerle muazzam tesis halini alan Meryemana Manastırı en parlak dönemini 19.yüzyılda yaşamıştır.
Dar ve uzun merdivenlerle girilen manastır; su kemeri, kütüphane , mutfak, misafir odaları, sarnıçları, sonradan kiliseye çevrilen tabii oyuk, kutsal suyun toplandığı havuz ve birçok şapellerle ziyaretçilerini karşılar. Doğrudan doğruya yamaca yaslanmış bina, keşişlerin barındığı asıl manastır yapısıdır. Yapıların üzerindeki kemerli galerilerin çok etkileyici görüntüleri hayranlık bırakır. Altındere Vadisi dar boğaz karakteri göstermekte olup arazi doğu ve batıdan dik bir meyille vadiye inmektedir.
Milli Park, flora açısından da çok zenginlik içermekte olup yörenin hakim bitki örtüsünü doğu ladini oluşturur. Sahada ayrıca yapraklı ve ibreli ağaçlardan göknar , sarıçam, kestane, meşe, ıhlamur, gürgen, söğüt, karaçam, ormangülü, Kafkas hanımelinden meydana gelen zengin bir bitki örtüsü çeşitliliği görülmeye değer doğal ortamın yaban hayatı için sunduğu yaşam şartları geyik , karaca, çengel boynuzlu yaban keçisi, yabani domuz, ayı, kurt, çakal, tilki, yaban kedisi gibi türlerin yaşamasına ve çoğalmasına olanak sağlamıştır.
Görülebilecek Yerler: Meryemana adına kurulan Sümela Manastırı ile Altındere vadisinin bitki zenginliği , peyzaj güzellikleri ve yaban hayatı ziyaretçilerin mutlak görmesi gerekli kaynaklar oluşturur.
Mevcut Hizmetler ve Konaklama: Milli Parkın yoğun bir şekilde ziyaretçi akımına uğradığı dönem Nisan başları ile Ekim sonlarıdır.
Milli Park sahasında ; manastır gezileri (Patika ile) doğa yürüyüşleri ile piknik yapılabilir. Ayrıca Altındere günübirlik kullanım alanındaki bunglawlarda konaklanabilir..
MAÇKA RESİMLER
MAÇKA FOTOĞRAFLAR
MAÇKA MANZARALAR
MAÇKA GÖRÜNTÜLER
MAÇKA MANASTIRLAR
MAÇKA TARİH
MAÇKA KÜLTÜR
MAÇKA TURİZİM
MAÇKA
TRABZON MAÇKA
MAÇKA GENEL BİLGİ
Maçka ilçesi doğal güzellikler ve tarihi-kültürel eserler yönüyle oldukça zengin bir ilçemizdir. İlçemiz, Sumela Manastırı, Altındere Milli Parkı, Altındere Milli Parkı içinde yer alan
Meryemana vadisi, Vazelon ve Kuştul Manastırları, 50’nin üzerindeki korunması gereken kültür ve tabiat varlıkları ve 137 yaylası ile bölgemizde önemli turizm merkezlerinden biri durumundadır.
İlçemizin doğusunda Yomra İlçesi, batısında Akçaabat, Düzköy ve Tonya İlçeleri, kuzeyinde Trabzon, Güneyinde Gümüşhane İli ve Torul İlçesi bulunmaktadır. İlçe Merkezi Meryemana ve Hamsiköy derelerinin birleştiği vadide kurulmuştur.
İlçemiz 340 rakımda bulunup, yüzölçümü 1000 Km2’dir. Yüzölçümü bakımından Trabzon' un en büyük İlçesidir. İlçemizin 57 köyü, 19 mahallesi, 96 Mezra ve 137 Yaylası vardır. 2009 yılında yapılan Adrese Dayalı Nüfus sayımına göre TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu)’nun vermiş olduğu verilere göre ilçemizin merkez nüfusu 5.943, belde ve köylerimizin nüfusu 19.780, toplam nüfusumuz ise 25723 kişiden oluşmaktadır.
MAÇKA İLÇE TARİHİ VE COĞRAFYASI
TARİHÇE ve COĞRAFİ YAPI
Maçka sözcüğünün Kafkas dillerinden geldiği, sonradan yerli Hıristiyanların ağzında değişik biçimde söylendiği biliniyor. M.Ö. 1040 yıllarında bile önemli bir yerleşme merkezi olan Trabzon'u Erzurum ve Erzincan'da yaşayan insanlara bağlayan bir yayla-köprüsü konumunda olduğu açıktır.
Çok eski bir yerleşim yeri olan ilçemiz, tarihi süreç içerisinde Pers, Bizans, Osmanlı ve Türk uygarlıklarının beşiği olmuştur. Maçka İlçesi, Rum Pontus Krallığının elindeyken, 1461 yılında, dönemin padişahı Fatih Sultan Mehmet Han’ın Trabzon’u fethinden sonra Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarına katılmıştır.
Maçka ilçesi 1913 yılında kurulmuştur. I. Dünya savaşında Rusların Maçka’yı işgali üzerine yöre halkı buradan göç etmiş ve 15 Şubat 1918 tarihinde Rusların çekilmesi ile birlikte ilçemiz düşman işgalinden kurtulmuştur.
Maçka, Trabzon-Gümüşhane karayolu üzerinde ve Trabzon'a 28 km. uzaklıktadır. Denizden yüksekliği 340 m, yüzölçümü 1000 km²'dir. İlçemizin doğusu Yomra İlçesi ve Gümüşhane İli, batısı Akçaabat ve Tonya İlçeleri, kuzeyi Trabzon İli, güneyi ise Gümüşhane İli ile çevrilidir.
İlçemizin coğrafi yapısı, tamamen dağlık ve engebelidir. Zigana, Kulin, Kuştul dağları belli başlı dağlarımızdır.
Çam ormanlarının süslediği vadilerin ortasındaki Değirmendere adı verilen bir dere yatağında kurulmuş olan ilçe merkezi doğal güzellikler bakımından Trabzon'un en güzel yörelerindendir. 2000 metre yüksekliğe kadar zengin orman örtüsü, daha yükseklerde ise otlaklar (yaylalar) ve dağ bitkileriyle kaplıdır.
Yayla denilen bu yüksek yerler, doğal güzellikleri, temiz havası ve kaynak suları yönünden eşizdir. Ayrıca Karadeniz Bölgesi'ni Doğu
Anadolu'ya bağlayan ünlü Zigana geçidi Maçka ilçesinin sınırları içinden başlamaktadır. Türkiye'nin en uzun tünellerinden bir olan Zigana Tüneli (1875 m) bu geçitte bulunmaktadır.
Bundan başka Galyan deresini Bayburt İline bağlayan Gümüşki, Maçka ile Akçaabat ilçelerini birbirine bağlayan Haçka ve Maçka yaylalarının,
Torul bağlantısını sağlayan Meryemana geçitleri bulunmaktadır. Hamsiköy, Meryemana, Mulaga ve Galyan dereleri, ilçemiz Esiroğlu mevkiinde buluşarak Maçka deresi adı altında Karadeniz’e dökülmektedir.
MAÇKA İLÇE ULAŞIM
ULAŞIM
İlçemiz Gümüşhane karayolu üzerinde ve Trabzon'a 28 km uzaklıktadır. Trabzon ve Maçka arası ulaşım Maçka Belediye Otobüsleri ve Taksi Minibüs Otobüs 1 Nolu Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi minübüsleri ile sağlanmaktadır.
MAÇKA İLÇE EĞİTİM
MAÇKA İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ
Maçka Milli Eğitim Müdürlüğü, Merkez Mahallesi Atatürk Cad. Maçka Hükümet Konağı 4. katında hizmet vermektedir. İlçe Milli Eğitim Müdürlüklerinin kuruluşunu düzenleyen yasa ve
çalışmalarını düzenleyen yönetmenlikler doğrultusunda 1984 yılından beri hizmetini sürdüren İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü idari yapılanmasında; 1 müdür, 2 şube müdürü, 3 şef, 1 teknisyen, 2 yardımcı hizmetli ile görevlerini yürütmektedir.
İlçemizde Mehmet Akif Ersoy Anadolu Lisesi, Kayalar Anadolu Sağlık Meslek Lisesi,Maçka İmam Hatip Ve Anadolu İmam Hatip Lisesi, Maçka Ticaret Meslek Lisesi,İki genel lise (Maçka Lisesi ve Esiroğlu Kenan Oltan Lisesi)
olmak üzere 6 ortaöğretim, 8 adet 8 Sınıflı ilköğretim 7 adet 5 sınıflı birleştirilmiş sınıf uygulaması yapan okul bir Anaokulu olmak üzere 22 okul ve bir Halk Eğitimi Merkezi ile eğitim öğretim hizmetleri sürdürülmektedir.
İlçemiz sorumluluk alanında ilköğretim öğrencilerine yönelik bir özel dershane, bir MTSK, ortaöğretime yönelik bir öğrenci yurdu ve bir adet yüksek öğrenime yönelik bir öğrenci yurdu bulunmaktadır.
İlçe merkezinde 1 adet Anaokulu, 2 adet İlköğretim okulu, 3 adet Meslek Lisesi, 1 adet genel lise, 1 adet Anadolu Lisesi toplam 7 adet okul ve Halk Eğitimi Merkezi Müdürlüğü bulunmakta olup, Esiroğlu Beldesinde 1 adet 5 sınıflı İlköğretim, 1 adet ilköğretim okulu, 1 adet YİBO, 1 adet genel lise toplam 4 adet okul ,
Atasu Beldesinde ise 1 adet ilköğretim okulu bulunmaktadır.Toplam 22 olan okullarımızın 10 tanesi’ de köylerde bulunmaktadır.
İlkeli; disiplinli; sevgi ve hoşgörüye dayalı, hukukun üstünlüğü çizgisinde bilim ve aklın ışığında bir aile bütünlüğü ile hizmet veren Müdürlüğümüz ve Müdürlüğümüze bağlı okullarımıza aşağıda verilen adreslerden ulaşabilirisiniz.
MAÇKA İLÇE SAĞLIK
MAÇKA’ DA SAĞLIK HİZMETLERİ
Maçka Ali Kemal Aktürk Toplum Sağlığı Merkezinde 1 Toplum Sağlığı Merkezi Tabibi, 6 Aile Hekimi, 8 Ebe, 6 Hemşire, 4 Vekil Hemşire, 2 Sağlık Memuru, 5 Çevre Sağlık Teknisyeni, 2 Laboratuar Teknisyeni, 2 Veri Hazırlama Kontrol İşletmeni, 3 Hizmetli, 1 Memur, 1 Şoför, 1 Röntgen Teknisyeni, 1 Doktor ve 1 Tıbbi Sekreter ile hizmet verilmektedir.
Maçka Mehmet Aktürk Devlet Hastanesinde 1 Aile Hekimi Uzmanı, 1 Diş Hekimi, 1 Genel Cerrahi Uzmanı, 1 Dahiliye Uzmanı, 1 Çocuk Hastalıkları Uzmanı, 3 Pratisyen Tabip görev yapmaktadır.
Trabzon ili Maçka ilçesinde inşa edilip Sağlık Bakanlığı'na bağışlanan Ömer Burhanoğlu Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, T.C. Sağlık Bakanlığı Yavuz Selim Kemik Hastalıkları ve Rehabilitasyon Hastanesi'ne bağlı olarak hizmet vermektedir.
10.000 m2 kapalı alan, 2.500 m2 otopark ve yardımcı işletmeler alanı olmak üzere 4000 m2'si bahçe içinde toplam 12.500 m2 kapalı alana sahiptir. Şu an 51 yatağı devreye alınmış olan hastanemiz, 110 yatak kapasitelidir. İçindeki iyileştirme ve tedavi üniteleriyle tam teşekküllü fizik tedavi ve iyileştirme hastanesidir.
Hastanemizde çok geniş ve son gelişmelere uygun üç adet iyileştirme odası, bir elektro terapi ünitesi, Lokomat cihazı bulunmaktadır. Ayrıca yakın zamanda açılması planlanan iki adet çok amaçlı jimnazyum salonu vardır.
MAÇKA İLÇE TARIM
MAÇKA’DA TARIM
Arazi Yapısı : İlçe arazi yapısını, Değirmendere deresi ve kollarının oluşturduğu vadiler ve vadilerden başlayan yamaçlar, dağlardan oluşmuştur. Dağların eteklerinde köyler yerleşim alanlarını oluşturur. Köylerden daha yüksek kesimlerde, ormanlık alanlar, çayır-mera alanları ve yaylalar önemli yer tutmaktadır. İlçenin arazi yapısı çok engebeli ve erozyona müsait olması nedeniyle eğimi fazla olan alanlar, fındık, karışık meyvelik ve çayırlık alanlar olarak değerlendirilmeye çalışılmıştır.
İklim ve Bitki Örtüsü:
İlçemiz genelde ılıman ve yağışlı iklime sahiptir. İklimin etkisiyle zengin bitki florasına sahip olmuştur. Başlıca bitki örtüsünü tarımsal alanlar, ormanlık alanlar, çalılıklar ve çalı formundaki ağaççıklar, çayır-mera alanları oluşturmaktadır. Ormanlık alanlarda ladin çeşitleri, ibreli ağaçlardan göknar, sarıçam, karaçam, diğer yapraklı çeşitlerden kestane, meşe, kayın, kızılağaç, ıhlamur, ceviz, Trabzon taflanı (Karayemiş), söğüt, ormangülü, şimşir, kızılcık, yaban mersini, yabani elma, yabani kiraz, yabani armut, yabani erik, yabani fındık ve yabani böğürtlenden meydana gelen zengin bir bitki örtüsü çeşitliliği vardır. Tarım alanlarında hakim bitki fındık ve karışık meyveliklerdir, tarla ve bahçe bitkilerinden oluşmaktadır.
TARIM
Genel Durum: Tarım alanların yaklaşık %80’ni çok eğimli arazilerden oluşmakta olup toplam tarım arazisi 7.837 Hektardır. Dere yataklarında ve bir kısım köy alanlarında az miktarda düz tarım arazileri mevcuttur. Tarım arazileri miras yoluyla parçalanmış küçük parsellere ayrılmıştır. Fındık haricinde bitkisel ürünlerin ticari değeri yoktur.
Bitkisel Üretim: İlçemizin tarım arazilerinde ekilen, yetiştirilen ve üretilebilen ürün çeşitleri önem sırasına göre şöyledir.
a)Fındık Üretimi
İlçemizde tarım arazilerinin engebeli ve çok eğimli olması erozyon ve heyelan tehlikesini artırmıştır. Bu nedenle ilçemizde çiftçimiz fındık üretimine yönelmiş ve fındık bahçeleri artmıştır. Fındık üretimi 3.839 hektar alanda 2.000-2.500 ton civarındadır.
b)Mısır Üretimi
Yaklaşık 6.116 hektar arazide dane mısır, hasıl ve silajlık mısır üretimi yapılmaktadır. Genellikle hayvan yemi olarak, az miktarda yiyecek olarak yetiştirilen mısırın pazar değeri yoktur. Sadece aile ekonomisinde az da olsa katkı sağlamaktadır.
İlçemizde Tane mısır üretimi 1.000-1.300 ton, hasıl üretimi 210 ton silajlık mısır üretimi 310 ton civarındadır.
c)Sebze ve Meyvecilik
Sebze ve meyve ailelerin ihtiyacını karşılamaya yönelik üretilmektedir. Son yıllarda İlçe Müdürlüğümüzün de katkılarıyla, ceviz, kivi, likaba, bodur elma, armut ve Trabzon hurması üretimini geliştirmek için örnek bahçeler oluşturulmuş çiftçilere fidan temininde bulunulmuş ve teknik destek sağlanmıştır.
HAYVANCILIK
İlçemizde hayvancılık rakımı yüksek olan fındığın yetişmediği köylerde yoğunluk göstermektedir. Büyükbaş hayvancılıkta hakim ırk jersey melezidir, holstein ırkı ve yerli ırk miktarı azdır. Küçükbaş hayvancılıkta, Karayaka melezi, yerli koyun ırkları mevcuttur, ayrıca az miktarda kıl keçisi varlığı mevcuttur. 12.030 baş sığır, 11.790 baş koyun ve keçi, 7.932 adet arı kovanı (plakalı) bulunmaktadır.
BALIKÇILIK :
İlçemizde özel sektörün girişimleriyle balıkçılık gelişmiştir. Adet alabalık üretim tesisinin toplam kapasitesi 797 ton/yıl olup yıllık ortalama üretim 651 ton/yıl civarındadır. Yavru balık üretimi de artarak 45.000.000 adet/yıla ulaşmıştır. Üretilen balık ve yavru balıkların bir kısmı ilçede mevcut tesislerde tüketilmekte, önemli bir bölümü satılarak gelir elde edilmektedir.
ARICILIK : İlçemizde gezginci arıcılık yapılmaktadır. 9500 arılı kovan mevcuttur. 2011 yılında 7.932 arılı kovan kontrol edilerek ilçe dışına gönderilmiştir. Yıllık bal üretimi 110 ton civarındadır.
KOOPERATİFCİLİK:
İlçemizde 13 adet Tarımsal Kalkınma Kooperatifi mevcut olup, toplam üye sayısı 1682 ’dir. Faaliyet alanları itibariyle, 9 kooperatif orman istihsali ve taş nakli, 2 kooperatif süt mamulleri üretimi, 1 kooperatif süt toplama, 1 kooperatif alabalık yetiştiriciliğinde faaliyet göstermektedir. Ayrıca Fındık Tarım Satış Kooperatifi ve Tarım Kredi Kooperatifi faaliyet göstermektedir.
MAÇKA İLÇE KÜLTÜR
Trabzon’un Maçka İlçesinin Altındere vadisine hakim Karadağ’ın eteklerinde sarp bir kayalık üzerine kurulmuş olan Sumela Manastırı, halk arasında "Meryem Ana" adı ile anılır. Vadiden yaklaşık 300 metre yükseklikte bulunan yapı, bu konumuyla manastırların şehir dışında, ormanlarda, mağara ve su kenarlarında kurulma geleneğini sürdürmüştür.
SUMELA MANASTIRI
Meryem Ana adına kurulan manastırın "Sumela" adını "siyah" anlamına gelen "melas" sözcüğünden aldığı söylenmektedir. Bu ismin manastırın kurulduğu koyu renkli Karadağlar’ dan geldiği düşünülmekte ise de, Sumela kelimesi buradaki Meryem tasvirinin siyah rengine bağlanabilmektedir.
Rivayete göre; Bizans İmparatoru I. Theodosius zamanında (375-395) Atinadan gelen Barnabas ve Sophranios isimli iki rahip tarafından kurulmuş olan manastır, 6.yüzyılda İmparator Justinianus’ un manastırın onarılarak genişletilmesini istemesi üzerine Generallerinden Belisarios tarafından tamir edilmiştir.
Sumela Manastırı’nın şimdiki durumuyla varlığını 13.yüzyıldan itibaren sürdürdüğü bilinmektedir. 1204 tarihinde kurulan Trabzon Komnenosları Prensliği’ nden III Alexios (1349-1390) zamanında manastırın önemi artmış ve fermanlarla gelir sağlanmıştır. III Alexios’ un oğlu III Manuel ve sonraki prensler döneminde de Sumela yeni fermanlarla zenginleştirilmiştir.
Doğu Karadeniz kıyılarının Türk egemenliğine girmesini takiben Osmanlı Padişahları pek çok manastırda olduğu gibi Sumela’ nın da haklarını korumuşlar, bazı imtiyazlar vermişlerdir.
Sumela Manastırı’nın 18. yüzyılda bir çok bölümü yenilenmiş, bazı duvarlar fresklerle süslenmiştir. 19. yüzyılda büyük binaların ilave edilmesiyle manastır muhteşem bir görünüm kazanmış, en zengin ve parlak dönemini yaşamıştır. Bu dönemde son şeklini alan manastır pek çok yabancı seyyahın ziyaret ettiği, yazılarına konu edilen bir yer haline gelmiştir.
Trabzon’un 1916-1918 yılları arasındaki Rus işgali sırasında manastıra el konulmuş, 1923’den sonra tamamıyla boşaltılmıştır.
Sumela Manastırı’nın başlıca bölümleri; Ana kaya kilisesi, birkaç şapel, mutfak, öğrenci odaları, misafirhane, kütüphane ile kutsal ayazma’dır. Bu yapılar topluluğu oldukça geniş bir alan üzerine inşa edilmiştir.
Manastırın girişinde su getirdiği anlaşılan büyük su kemeri yamaca yaslanmış durumdadır. Çok gözlü olan bu kemerin bugün büyük bölümü yıkılmıştır.
Dar uzun bir merdivenle manastırın ana girişine ulaşılmaktadır. Giriş kapısının yanında muhafız odaları bulunmaktadır. Buradan bir merdivenle iç avluya inilmektedir. Solda, manastırın esasını teşkil eden ve kilise haline getirilen mağaranın önünde çeşitli manastır binaları bulunmaktadır. Sağ tarafta kütüphane yer almaktadır. Yine sağda yamacın ön yüzünü kaplayan büyük balkonlu bölüm keşiş odaları ve misafir odaları olarak kullanılmıştır ve 1860 yılına tarihlenmektedir. Avlunun etrafındaki binalarda odalardaki dolapları, hücreleri, ocakları ile Türk sanatının etkileri de görülmektedir.
Manastırın ana ünitesini meydana getiren kaya kilisesinin ve ona bitişik şapelin iç ve dış duvarları fresklerle donatılmıştır. Kaya kilisesinin içinde avluya bakan duvarda III. Alexios dönemine ait fresklerin varlığı tespit edilmiştir. Şapeldeki freskler ise 18. yüzyılın başlarına tarihlenmektedir ve üç ayrı devirde yapılan üç tabaka görülmektedir. En alt tabakanın freskleri daha üstün niteliktedir.
Sumela Manastırı’nda yer yer sökülerek alınmış olan ve oldukça harap bir görünüm taşıyan fresklerde işlenen başlıca konular İncil’den alınmış sahneler, Hz. İsa ve Meryem Ana’nın hayatı ile ilgili tasvirlerdir.
Manastırın tehlike arzeden önemli bir bölümü restore edilmiş olup, restorasyon ve konservasyon çalışmaları devam etmektedir.
VEZOLAN MANASTIRI
VAZELON MANASTIRI
Maçka ilçesinin Kiremitli köyünün 7 km batısında çam ormanları içerisinde bulunur. Bu manastırda da bir mağara ve ayazma vardır. İlk manastır mağaranın önünde kurulmuştur. Manastırın ilk kurucusu ve yapım tarihi bilinmemektedir. Bununla birlikte bazı araştırmacılar MS 270 ve MS 317 tarihleri arasında kurulduğunu belirtmektedir. Kompleksin 9 km kuzeyindeki şapel 15.yüzyıla tarihlenmekte ve içerisinde değerli freskler bulunmaktadır.
Yapının, Vazelon ismini, kurulmuş olduğu Zabulon Dağ'ından aldığı görüşü kuvvetli ihtimaldir. Manastır 19.yy.da etraflıca onarılmıştır. Bugün ayakta kalan mağaranın önündeki kilise ve keşiş odaları, 19.yüzyıla aittir.
Bugünkü görünümünde manastırın sağır duvarlı birinci katına batısına merdivenle çıkılmakta ve buradan da küçük bir hole ulaşılmaktadır. Manastır 1923 yılında terkedilmiştir
KUŞTUL MANASTIRI
KUŞTUL MANASTIRI
Peristera adıyla da anılan manastır 8. yüzyılın ortalarında Maçka’nın Şimşirli Köyü yakınlarında kurulmuş ve daha sonra gelişmiştir. Günümüze ancak manastırın temelleri ulaşabilmiştir
Vadinin tabanından dirsek şeklindeki kaya üzerine oturtulan bu yapı, kale gibi, vadiye hakim bir tepede kurulmuştur. Kuştul Manastırı, 752 tarihinde yapılmış olup 1203'te yağmalanıp bir süre terk edildikten sonra 1393'te tekrar faaliyete başlamıştır.
1904'teki yangında tamamen yanınca üçüncü kez yapılmıştır. Günümüze pek az kalıntısı gelen manastırın içindeki mağaranın kuzeyine yaslanmış küçük kiliseciğin çok eski olmadığı
bilinmektedir. Manastırın içine girilince, iç avlunun sağında ve solunda iki-üç katlı manastır odaları yerleştirildiği görülmektedir. Kuzeydekilerin misafir odaları, güneydekiler keşiş odaları olarak tanımlanmaktadır. Batı cephesinden bir merdivenle içine girilen manastır; geniş holleri ve salonlarıyla dikkat çekmektedir. Haç planlı kilisesi zamanla yıkılmış ve hiçbir iz bırakmadan yok olmuştur.
ALTINDERE MİLLİ PARKI
ALTINDERE MİLLİ PARKI
Ulaşım: Milli Park alanına ulaşım; Trabzon ili merkezinden, Maçka ilçesine bağlantı sağlayan 48 km.lik karayolu ile sağlanır.
Özelliği: Milli Parkın ana özelliğini Sümela Manastırı ile Altındere Vadisinin bitki zenginliği ve jeomorfolojik yapısı teşkil etmektedir.
Meryemana adına kurulan Sümela Manastırı, Altındere'nin batı yamacında 300 m. yükseltide kurulmuştur. Hırıstiyanlığın çevrede yayılmasının başlangıç yeri olan manastır; şapel, kilise ve diğer kompleksleriyle sanat tarihinde önemli bir yer tutar.
Adına kurulan Sümela Manastırı, Altındere'nin batı yamacında 300 m. yükseltide kurulmuştur. Hırıstiyanlığın çevrede yayılmasının başlangıç yeri olan manastır; şapel, kilise ve diğer kompleksleriyle sanat tarihinde önemli bir yer tutar.
Efsanelere göre MS 4. yüzyılda kurulduğu iddia edilen manastırın13.yüzyıldan itibaren tarihini takip etmek mümkündür. Trabzon kamnenslarından 3. Alexios(1349-1390) asıl kurucusu sayılabilir. 1860'a doğru ilavelerle muazzam tesis halini alan Meryemana Manastırı en parlak dönemini 19.yüzyılda yaşamıştır.
Dar ve uzun merdivenlerle girilen manastır; su kemeri, kütüphane , mutfak, misafir odaları, sarnıçları, sonradan kiliseye çevrilen tabii oyuk, kutsal suyun toplandığı havuz ve birçok şapellerle ziyaretçilerini karşılar. Doğrudan doğruya yamaca yaslanmış bina, keşişlerin barındığı asıl manastır yapısıdır. Yapıların üzerindeki kemerli galerilerin çok etkileyici görüntüleri hayranlık bırakır. Altındere Vadisi dar boğaz karakteri göstermekte olup arazi doğu ve batıdan dik bir meyille vadiye inmektedir.
Milli Park, flora açısından da çok zenginlik içermekte olup yörenin hakim bitki örtüsünü doğu ladini oluşturur. Sahada ayrıca yapraklı ve ibreli ağaçlardan göknar , sarıçam, kestane, meşe, ıhlamur, gürgen, söğüt, karaçam, ormangülü, Kafkas hanımelinden meydana gelen zengin bir bitki örtüsü çeşitliliği görülmeye değer doğal ortamın yaban hayatı için sunduğu yaşam şartları geyik , karaca, çengel boynuzlu yaban keçisi, yabani domuz, ayı, kurt, çakal, tilki, yaban kedisi gibi türlerin yaşamasına ve çoğalmasına olanak sağlamıştır.
Görülebilecek Yerler: Meryemana adına kurulan Sümela Manastırı ile Altındere vadisinin bitki zenginliği , peyzaj güzellikleri ve yaban hayatı ziyaretçilerin mutlak görmesi gerekli kaynaklar oluşturur.
Mevcut Hizmetler ve Konaklama: Milli Parkın yoğun bir şekilde ziyaretçi akımına uğradığı dönem Nisan başları ile Ekim sonlarıdır.
Milli Park sahasında ; manastır gezileri (Patika ile) doğa yürüyüşleri ile piknik yapılabilir. Ayrıca Altındere günübirlik kullanım alanındaki bunglawlarda konaklanabilir..
